Nimfa
| 
| Odsłony: 268Jeśli kiedykolwiek zaznajamiałeś się z artykułami na temat nimf, zauważyłeś na pewno, że nie są to ptaki najprostsze w pielęgnacji. Jednak uwzględniając wszystkie ich wymagania, z pewnością będziesz cieszył się z posiadania tych wesołych ptaszków – i to ze wzajemnością.
Poniżej chcemy krótko omówić kilka najistotniejszych wymagań w hodowli nimf.
Nigdy pojedynczo!
Nimfa to typowy ptak stadny, zawsze szuka bliskiego kontaktu z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Jeśli jednak nie ma takiej możliwości, zadowoli się także kontaktami z człowiekiem. Początkowo być może ucieszy Cię, że ptak do Ciebie lgnie, jednak gdy tylko przestaniesz poświęcać mu całą swoją uwagę, szybko zrobi się nieprzyjemnie. Będzie on próbował wymusić Twoją uwagę przenikliwym głośnym krzykiem. Krzyk taki w Australii, ojczyźnie nimfy, służy do wzajemnego nawoływania się w stadzie i jest wrodzony. Przez ten histerycznie brzmiący odgłos, nimfy zyskały łatkę „krzykaczy”. Innym objawem osamotnienia mogą być znaczące zmiany w zachowaniu. Samce wykazują wówczas tendencje przede wszystkim do agresji, samice stają się apatyczne i zrezygnowane. Pamiętaj, że lustro nie zastąpi towarzysza nimfie!
Aktywność fizyczna
Nimfy kochają latać i robią to doskonale. Komuś, kto chociaż raz widział nimfę latającą wolno i wie, że jej krewni w ich ojczystej Australii pokonują codziennie wielokilometrowe odcinki w poszukiwaniu pożywienia, nigdy nie przyjdzie do głowy, by zamknąć nimfę na stałe w klatce, nie dając codziennie możliwości rozprostowania skrzydeł. Nimfy potrzebują latać codziennie! Dzięki temu wzmacnia się ich muskulatura oraz kości. Jeśli nie będziesz mógł zapewnić nimfie codziennego przelotu po mieszkaniu, raczej zrezygnuj z jej hodowli.
Różnorodne zajęcia
Im więcej możliwości do zabaw i dziobania oferujesz swoim nimfom, tym bardziej żywotne i zdrowe będą się stawały! Zabawka, którą samodzielnie zbudowałeś, linka czy drabinka do wspinaczki, gałęzie lub kolby do dziobania… Nimfy chętnie bawią się wszystkim, są ciekawskie i zaangażowane. Bez możliwości wyżycia się mogą stać się natomiast apatyczne lub popadać w stany depresyjne.